θρίψαλαΚΑΙσκουπίδια

Μα έτσι ήμουνα πάντα

ΝΑΙ τον βρήκα σας λέω,ΤΟΝ ΒΡΗΚΑ 

ενθουσιάζεσαι ονειρεύεσαι ουρλιάζεις χοροπηδάς Πίνεις ζαλίζεσαι 

ανησυχώ αλλα δεν μιλώ 

όλα κυλούν ομαλά θαρρώ και αυτό με καθησυχάζει για μια στιγμή

πεταλούδες πλημμυρίζουν το δωμάτιο

νιώθω οτι ο κόσμος μου αλλάζει τα όρια μου το χαμογελο μου συναισθηματα

συμπεριφορες ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ κι όμως κάτι με κρατάει μακριά-

ένας κόμπος στο λαιμό ίσως η μάλλον όχι όχι ..

δεν έμαθα ποτέ τι ήταν αυτο

ο καιρός περνούσε ωσπου άρχισα να νιώθω φορτική αδύναμη ανέκφραστη

και ΞΑΦΝΙΚΑ το τέλος

νιώθω τον πόνο βαθιά μέσα μου 

δεν θέλω να το πιστέψω

δεν θέλω να εγκλωβιστώ στη θλίψη

πέταγα στα σύννεφα αλλα ΔΕΝ είχα καταλάβει οτι ήμουν μόνη

δεν πειράζει έτσι ήμουνα πάντα

Ενθουσιώδεις με τους ανθρώπους

αργά ή γρήγορα όλα κάποια στιγμη θρίψαλαΚΑΙσκουπίδια

μακάβριο και μη το πιστεύω-

Μάθε τώρα τους ανθρώπους αλλίως δεν θα τους μάθεις ποτέ -