καθρεπτιζόταν εκείνη η στιγμή της ζωής μου
εκείνη η στιγμή που ποτέ δεν κατάφερα να διαγράψω-
αυτο δεν ήταν ένα οποιοδήποτε γυαλί
ήταν ένα υλικό τόσο δυνατό που
ακόμη και ο ισχυρότερος άνθρωπος επί γης
δεν κατάφερε να θρυμματίσει -
κοιτούσα ώρες το σπασμένο κομμάτι
χάθηκα μέσα του και μεταφέρθηκα
σε εκείνη την εποχή που ένιωθα
τσαλακωμένο χαρτί στα χέρια σου
ένα χαρτί που μέσα έγραφε πολλά ιστορίες ερωτικές,συναισθήματα,κραυγές
όταν είχες ανάγκη απο συντροφιά
το άνοιγες καλά καλά το ξετύλιγες
το διάβαζες το μύριζες το άγγιζες
όταν πάλι τρελαινόσουν γύριζαν τα μάτια σου
κοκκίνιζαν τα μουτρα σου
το τσαλάκωνες και με ένα "τακ" το πετούσες μακριά-
ποτέ όμως αυτο το άψυχο πάβλα τόσο συνεσταλμένο χαρτάκι
δεν έβγαλε μιλιά-πίστευε σε εσένα στα όνειρα σε κάτι διαφορετικό στη ΖΩΗ
ο καιρός περνούσε και το χαρτί άρχισε να φθείρετε
δεν έδωσες σημασία-ενα χαρτι είναι είπες γέλασες και το φύσηξες μακριά
τότε και εκείνο σε εκδικήθηκε σβήνοντας όλα όσα έγραφε μεσα
ξεκίνησε απο τα ρήματα σ αγαπώ,λείπεις,αλλάζω,βαριέμαι,κουράζεις...
συνέχισε με τα ουσιαστικά τα άρθρα ώσπου σβήστικαν όλα-
έμενε μόνο το τελειωτικό χτύπημα-
οι μέρες περνούσαν και όταν η απογοητευση απο ανθρώπους ταχα σημαντικους για σένα σου χτύπησέ την πόρτα έψαξες για το πεταμένο σου χαρτάκι-
γεμάτος χαρά το βρήκες καλά κρυμμένο να κάνει παρέα με μπουκάλια μαστίχες αποτσίγαρα κ μια στιβα σκουπιδια-
το άνοιξες με λαχτάρα και το μόνο που βρήκες μέσα ήταν το άρωμα μιας χαλασμένης μπανανόφλουδας που ειχες ξεχάσει στον κάδο μέρες τώρα-
Τότε συνειδητοποιησες πολλά, βυθίστηκες στην τρέλα της μοναξιάς
συννέφιασες και η βροχη δεν άργισε να έρθει στα μάτια σου
μούσκεψες το χαρτάκι τόσο ώσπου σχίστηκε κ χάθηκε εντελώς-
(επηρεασμένη από συζήτηση με φίλες-
ο καθένας ταυτίζεται με ότι νιώθει ότι τον αντιπροσωπεύει-
δεν άφορά προσωπική ιστορία-εν μέρη )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου